Lustra szklane
Dzisiaj nawet najtańsze lustro łazienkowe daje niemal idealne odbicie rzeczywistości, jednak o tak czystym obrazie, jaki widzimy w nowoczesnych zwierciadłach, nasi przodkowie mogli tylko pomarzyć. Starożytni korzystali z luster z polerowanego brązu, miedzi albo nawet srebra, które dawały obraz mętny i zniekształcony.
Od odbicia w jeziorze do polerowanego metalu
Oczywiście nawet prehistoryczny człowiek mógł ujrzeć swoje odbicie, wystarczyło, że spojrzał w kałużę albo w taflę jeziora. Jednak już najstarsze cywilizacje wytwarzały przedmioty mające im służyć za podręczne lusterka. Sztuczne lustra robiono początkowo z polerowanych kamieni, najstarsze z nich liczą sobie przeszło 6 tys. lat.
Starożytni Egipcjanie i Chińczycy wytwarzali lustra z polerowanego brązu. Ich oprawy były często ornamentowane i bardzo bogato zdobione. Z biegiem lat zaczęto zwierciadła wykonywać także z innych metali, takich jak: stopy cyny, a nawet wypolerowane srebro i złoto.
Tafla ze szkła
Szklane wyroby wytwarzali już Syryjczycy ok. 3 tys. lat p.n.e. Jednak szkło w dzisiejszej postaci odkryli dopiero Rzymianie, którzy do masy szklanej (złożonej z piasku, wapienia oraz topników takich jak soda) dodawali rud manganu bądź ołowiu. Pozwoliło to uzyskać większą przezroczystość. Jednak nawet wówczas nie umiano jeszcze wytwarzać gładkich tafli, z których tworzy się szklane zwierciadła.
Po upadku cesarstwa technologia produkcji szkła została w Europie zapominania, dotarła do nas ponownie dopiero w XII wieku za pośrednictwem Arabów. Pierwsze szklane lustra produkowano na początku XIII wieku przede wszystkim w południowych Niemczech. Następnym ośrodkiem produkcji została Wenecja. To na słynnej weneckiej wyspie Murano rzemieślnicy stworzyli wyjątkowo przejrzyste, niezanieczyszczone szkło (dzięki stopom rtęci dodawanym do masy szklanej). Weneckie zwierciadła amalgamatowe stały się szybko produktem pożądanym przez arystokratów i bogatych kupców.
Z biegiem lat zaczęły postawać pierwsze huty szkła, a lustra stawały się coraz powszechniejsze> Produkowano je już nie tylko w Wenecji, ale także w manufakturach we Francji i Anglii. W wieku XIX produkcja luster weszła w skalę przemysłową. Zwierciadlane stropy oraz szklane gabinety zaczęły się pojawiać w burżuazyjnych wnętrzach i budynkach użyteczności publicznej.
Współczesne lustra
Obecnie lustra składają się z tafli szkła typu float, refleksyjnej, srebrzonej powłoki oraz warstwy ochronnej bez ołowiu. Często potocznie nazywane są lustrami kryształowymi, ze względu na to, że tafle czystego szkła mają jednolitą, specjalnie oszlifowaną powierzchnię, dzięki czemu są idealnie gładkie. Lustro wykonane z tego typu szkła nie zniekształca odbicia (ilość odbijanego światła wynosi 92-96%).